Η Ζέτα Μακρυπούλια παραχώρησε πρόσφατα μία συνέντευξη, στην οποία αναφέρθηκε μεταξύ άλλων, στην προσωπική της ζωή.
Η γνωστή παρουσιάστρια και ηθοποιός, μιλώντας στο περιοδικό Glow, είπε σχετικά με την προσωπική της ζωή και τις αλλαγές που ήρθαν στα επαγγελματικά της: «Ήρθα ξαφνικά αντιμέτωπη με πολλές αποφάσεις και αλλαγές που έπρεπε να κάνω. Ήταν μία καθολική κρίση, σε όλους τους τομείς. Ωστόσο, δεν είχα καταλάβει πως δεν είμαι των αλλαγών, ότι ουσιαστικά τις φοβάμαι. Δεν τις άφηνα, λοιπόν, να συμβούν και ένιωθα εντάξει μέσα στα πράγματα, έτσι όπως τα είχα τακτοποιήσει. Δεν είχα καταλάβει πως δεν είμαι εντάξει. Φοβόμουν να αλλάξω αυτό που είχα φτιάξει, που ήταν η ασφάλειά μου, το δεδομένο μου. Έφτασα, λοιπόν, σε ένα σημείο που συνειδητοποίησα πως ό,τι μηχανισμούς είχα ενεργοποιήσει σε όλη μου τη ζωή ήταν άκυροι» και στη συνέχεια πρόσθεσε:
«Δεν άλλαξα μόνο την προσωπική μου ζωή, αλλά και την επαγγελματική μου. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν κάνω κάθε χρόνο θέατρο. Σταμάτησα τις συνεντεύξεις. Έβγαινα κάθε μέρα, δεν με έβλεπε το σπίτι μου. Άλλαξε κι αυτό. Έχω κλειστεί στους τοίχους του σπιτιού μου, έχω μελετήσει κάθε σπιθαμή του ταβανιού».
Αναφορικά με το Rouk Zouk δήλωσε: «Η τηλεοπτική μου παρουσία στο Rouk Zouk ήταν μία άγκυρα και δεν είναι απλώς μία επιτυχημένη εκπομπή, αλλά η ψυχοθεραπεία μου. Μέσα από αυτό εξελίχθηκα ως άνθρωπος, ως παρουσιάστρια. Πριν θεωρούσα πως ήμουν ον αντικοινωνικό, κι αυτός ο τοίχος έπεσε. Νιώθω πως υποδέχομαι τον κόσμο στο σπίτι μου κι έχω αναλάβει την ευθύνη να τους κάνω να νιώσουν άνετα αμέσως».
Η Ζέτα Μακρυπούλια στη συνέχεια της συνέντευξής της μίλησε για τον ρόλο που παίζει ο έρωτας στη ζωή της: «Δεν βλέπω τόσο παραμυθένια τα πράγματα σε σχέση με τον έρωτα, όπως τα έβλεπα παλιά. Έχω μετακινηθεί, αλλά είμαι ευγνώμων γι’ αυτήν την αλλαγή μέσα μου. Στο θέμα του έρωτα κάτι είχα καταγράψει λάθος: το θέμα των ορίων. Αντιλήφθηκα ότι είμαι άνθρωπος ο οποίος πιέζεται, αλλά δεν το καταλαβαίνει. Άρα, περνάω καλά, είμαι ευτυχισμένη, αλλά η πίεση πηγαίνει και “κάθεται” κάπου. Δεν φταίνε οι σύντροφοί μας, εμείς οι ίδιοι φταίμε. Δεν έζησα ποτέ στη ζωή μου με κάποιον δυνάστη ή καταπιεστή, αλλά με πολύ ανοιχτούς ανθρώπους. Εγώ είχα καταλάβει ότι σχέση είναι μάλλον να αφήσεις όλη την υπόλοιπη ζωή και να αφοσιωθείς εκεί. Αλλά δεν είναι αυτό».
